تاخیر در راه رفتن، صحبت کردن و عدم توانایی در انجام امور متناسب با سن، زنگ های خطری هستند که وجود کودک غیر طبیعی را اعلام می کنند.
یکی از تعاریف حاضر، کم توانی ذهنی را عدم توانایی در پردازش اطلاعات در راستای تعادل زیستی - روانی دانسته که عموما با هوش بهر پایین تر از حالت طبیعی و کاهش کارایی، تطابق و سازگاری همراه است.
انجمن کم توانی ذهنی و رشدی آمریکا، کم توانی ذهنی را ناتوانی با محدودیت قابل ملاحظه در کارکرد ذهنی و رفتار انطباقی تعریف کرده است که در مهارت های مفهومی، اجتماعی و انطباقی نمود پیدا کرده و قبل از ۱۸ سالگی آغاز می شود.
هوش، اشاره به توانمندی ذهنی مغز در حل مسئله و یادگیری دارد.
رفتار انطباقی عبارتست از مهارت های اجتماعی، عملی و مفهومی که افراد در زندگی روزمره خود بکار می گیرند.